Vaderdag

Het feest van Sint-Jozef wordt gevierd op 19 maart, het hoogfeest van de Heilige Jozef als bruidegom van de Heilige Maagd Maria. Jozef was de man van Maria en de volgens de bijbel de pleegvader van Jezus. Hij was ten tijde van Jezus’ geboorte met Maria verloofd, maar had geen gemeenschap met haar gehad. Jozef wordt in Mattheus genoemd als zoon van Jakob. Hij was timmerman in Nazareth. De bijbel vertelt ook dat Jozef een afstammeling was van koning David. Later wordt hij niet meer genoemd, terwijl Maria dat wel wordt. Mogelijk was hij al overleden toen Jezus optrad. De laatste keer dat hij wordt genoemd in de bijbel is als Jezus 12 jaar oud is. Maria leefde nog toen Jezus werd gekruisigd. Dit was rond 30 na Christus.

De verering van Sint-Jozef ontstond in de vijfde eeuw in het Oosten en verspreidde zich pas vanaf de vroege Middeleeuwen naar het Westen. In 1479 werd de viering van zijn feest op 19 maart ingevoerd in Rome en daarna in 1621 opgenomen in de universele Romeinse kalender en werd het een geboden feestdag. Pius IX gaf hem in 1870 de titel beschermer van de kerk, terwijl Pius XII in 1955 het feest van Jozef de werkman of patroon van de arbeid introduceerde. Johannes XXIII van zijn kant zorgde ervoor dat de naam van Sint-Jozef toegevoegd werd aan de lijst van de heiligen in de canon van de Romeinse mis.

Aangezien Sint-Jozef beschouwd wordt als het ideaalbeeld van de vaders, wordt op deze dag Vaderdag gevierd. In Antwerpen en de Kempen, Malta, Oostenrijk, Italië, Spanje, Portugal, Zwitserland, Lichtenstein, én natuurlijk in herberg ’t Klein Verzet, waar we bewust afstand nemen van de commerciële versie; deze gaat door op de tweede zondag van juni en is ingevoerd vanuit de Verenigde Staten.

1 mei is de dag van de arbeid is een feestdag van de socialistische, communistische en anarchistische arbeidersbeweging. Katholieken vieren op deze dag het feest van Sint-Jozef als arbeider.